mərkəzi hakimiyyət

mərkəzi hakimiyyət
【名】
中央政権、 中央権力、 中央政府
[チュウオウセイケン、 チュウオウケンリョク、 チュウオウセイフ]

Ölkənin vilayətlərini idarə edən canişinlər mərkəzi hakimiyyətə tabe idi. — 国の諸地方を統治する代官たちは、 中央政権に服従していた。

Mərkəzi hakimiyyətin qüvvətlənməsindən narazı qalan iri feodallar 1191-ci ildə sui-qəsd təşkil edib, Qızıl Arslanı öldürdülər. — 中央政権の強大化に不満を持つ有力諸侯は、 1


Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • hakimiyyət — is. İdarə etmək hüququ, siyasi hökmranlıq. Hakimiyyətin ilk illəri. Hakimiyyəti ələ keçirmə. Hakimiyyət başına gəlmək. – <Abbas:> Mən də buna qarşı üsyan elədim, ey Afşin, çünki gördüm ki, hakimiyyətin məhvəri türk qoşun başçılarından… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • hakimiyyət — ə. hökumət, hakimlik …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • hökmranlıq — is. 1. Hakimiyyət, diktatura. Siyasi hökmranlıq. Hökmranlıq etmək – hakimiyyət sürmək, hakimiyyət başında durmaq. <Hüsnübəyimin:> Belə də iş olar? Çoban qızı gəlib bizim üstümüzə hökmranlıq eləsin? İ. Məlikzadə. // məc. Ağalıq etmək, hökm… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ağalıq — is. 1. Hakimiyyət, hökmranlıq. // Böyüklük, başçılıq. Ağalıq etmək – hakimiyyət sürmək, hökmranlıq etmək. Hər əli silah tutan aləmə ağalıq etmək istəyirdi. M. C.. // Üstünlük, nüfuz. 2. köhn. Ağaya (bəyə, mülkədara) məxsus mülk, ev, su, meşə,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • anarxizm — <yun.> 1. Hər cür dövlət hakimiyyətini və siyasi mübarizəni inkar edən və proletariatın inqilabi hakimiyyəti əleyhinə çıxan xırda burjua ictimai siyasi cərəyanı. Anarxizmin əsas ideyası. 2. məc. Hərc mərclik, qarışıqlıq, başlıbaşınalıq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • aristokratiya — <yun.> 1. Hakim sinfin yüksək təbəqəsi; zadəganlar, əyanlar. 2. tar. Əyanlar hakimiyyəti forması – qədim Yunanıstanda zadəganların dövlət hakimiyyəti formalarından biri. Aristokratiya anlayışının meydana gəlməsi Platon və Aristotellə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • beyət — is. <ər.> köhn. Birinin hakimiyyətini qəbul edərək ona tabe və sadiq olma. Aşinalar ixtilatında sədaqət görmədim; Beyətü iqrarü imanü dəyanət görmədim. M. P. V.. Beyət mərasimi gecə qaranlıq düşənə qədər davam etdi. M. S. O.. Beyət etmək –… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • mütləqiyyət — is. <ər.> Ali dövlət hakimiyyətinin bir nəfərin – padşahın əlində olduğu idarə üsulu, qeyri məhdud monarxiya, mütləq hakimiyyət. İnqilabi hərəkat geniş lənərək mütləqiyyəti daha artıq sarsıtdıqca mətbuat və söz azadlığı üçün nisbətən geniş… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • oliqarxiya — <yun. oligarchia> 1. Qədim və orta əsrlərdə: cəmiyyətin zadəganlardan ibarət yuxarı təbəqəsinin əsasında qurulan dövlət üsulu, habelə hakimiyyət sürən bu qrupun özü. 2. məc. İri inhisarçı kapitalın nümayəndələrindən ibarət kiçik bir qrupun… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ratifikasiya — 1. is. <lat.> Dövlətin ali hakimiyyət orqanının dövlət və ya hökumət nümayəndəsi tərəfindən bağlanmış beynəlxalq sənədləri (müqavilə, saziş) təsdiq etməsi. 2. is. <lat.> Dövlətin ali hakimiyyət orqanının dövlət və ya hökumət… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”